saygıda kusur

babam eşşoğlu eşekti
behrinda, sevdiğim
eşekliklerim çok eskiye dayanır
nenem, dedemden
annem babamdan çok çekti

bu yüzden çocuk yapmayalım
behrinda, çiçeğim
bizde eşeklik ırsi
müstakbel oğlum da eşektir

ama boyuna sevişelim
behrinda
belki de camdaki karaltı eceldir
son kez bakayım sana
benim sandığım gözlerle
şiirler oku dudağıma
behrinda

aile-i eşraf

şarap kokan adamların
şurup kokan çocukları
görev biliyormuş
sigara bağımlılığını.
önce ciğerleri
ölüyormuş
sonra kendileri
ve anaları

kaç yıldır annelik ek iş?

en sevdiğim yemeklerin aşçısı ökkeş usta
dizim kanadığında ablama koşardım
"anne" diye ağlardım cehaletten

ateşim çıkarsa
mendili ıslatıp kendim koyardım
kendi başıma

ödevimi canım isterse yapardım
sokaktan çekilince arkadaşlarım
ben de "annem çağırıyor" zannederdim

kaç yıldır annelik ek iş bilmiyorum
ama anneli annesizliği bilirim

anneli annesizlik,
kimsenin uyanmadığı bir evde
hıçkıra hıçkıra ağlamaktır
geç kalmaktır derse.
çocukluğa özlem duymamaktır

kızlar

fikirlerinizle de varolun kızlar
memelerinizle olduğunuz kadar

ekmek aslanın neresinde?

bir gün fareler de
oyuncakların yerini alır be kaptan
daha az tehlikeli toptan, tüfekten
daha insancıl kurttan koyundan

biz de paltomuzu kuşanıp palyaçoluk yaparız belki
vizyon katalım diye değil
eski palyaçolar gibi
açlıktan

Benim yüzümden

Yüzümde kocaman bir insan oturuyor,
Kafamı nereye çevirsem o oraları izliyor
ben onu.

Kim küfretse üzerine alınıyor
Canını sıkıyor her şey yüzümdeki adamın.
Herkes onunla ilgileniyor
o benle.

Yüzümde kocaman bir insan oturuyor,
Şöyle göz kapaklarımı kapatıversem
uykuya dalıyor.
Kulağına üflesem, dönüp bana bakıyor.
Ne zaman ölmeyi istesem
Bağırıyor.
Uykuluysam gözlerimi kapatıyor

Sıkıldıysa herkesin selamını alıyor,
Telaşlıysa ayaklarıyla bıyıklarımı tarıyor,
Sevinçliyse herkese selam veriyor
Yüzümdeki kocaman insan,
olmasa ölürüm yalnızlıktan.

kimseye söyleme varolmadığını

kapalı kapılarımız var be kaptan
çoğunun anahtarını kaybetmişiz,
elleri çilek kokan bir çilingir bekliyoruz.
belki gelir,
belki de çoktan gitmiştir.

kimse bilmez de sen bilirsin be kaptan.
-kimseye söyleme varolmadığını,
yalnız deseler de deli demesinler ardımdan.
deliye adres bile tarif etmezler-
ne tarafta çilingirler sokağı?