en sevdiğim yemeklerin aşçısı ökkeş usta
dizim kanadığında ablama koşardım
"anne" diye ağlardım cehaletten
ateşim çıkarsa
mendili ıslatıp kendim koyardım
kendi başıma
ödevimi canım isterse yapardım
sokaktan çekilince arkadaşlarım
ben de "annem çağırıyor" zannederdim
kaç yıldır annelik ek iş bilmiyorum
ama anneli annesizliği bilirim
anneli annesizlik,
kimsenin uyanmadığı bir evde
hıçkıra hıçkıra ağlamaktır
geç kalmaktır derse.
çocukluğa özlem duymamaktır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder