Hiç yüksek sesle konuştuğunu duymadım,
Boyuna yazar, gezerdi
Hiçbirimiz anlayamadık onu,
Genellikle sessiz, ifadesizdi.
Üzgün olduğuna adım kadar emindim,
Ama hiç dert anlatmazdı.
Enver abi vardır, bizim manav,
Ondan karpuz alır kıraathanede yerdik.
Genellikle konuşmaz, bize katılırdı,
Bir, bilemedin iki kez muhalif gördüm onu.
Çocuklarla muhabbet eder, harçlık verirdi.
Bir anası vardı bir de bu kıraathane,
Sevdalısı neyim yoktu garibimin,
Korkmazdı ama kaçardı köpeklerden.
Hiç taş çaldığını görmedim,
Kalemtıraş çıkmış cesetinin cebinden.
