Evvela yürür, sonra koşarım

En çok nereyi seviyorum biliyor musun?
Hastanelerin sokaklarla birleştiği yeri,

Bir arkadaşıma borcum var.
Şu şehir hayır gazeli,
Gebeysem öyle boydan boya.
Çalışır öderim borcumu.
Giderim sonrasında,
Evvela yürür, sonra koşarım.

Kimseye bir şey anlatmayan yazılar yazarım
Böyleden, şöyleye.

En çok nereye kızıyorum biliyor musun?
Sokakların hapishanelerle birleştiği yere.

Kimsenin beğenmediği türküler dinletiyorum kendime.
Sonra sokak o kadar ısınıyor ki,
Bir kız görüyorum, adı Serap,
Kaybolacak bir üniversitede okumuş.
Bir elinde diploması, diğer elinde gururu.
işsizlik sanat olsa, heykeli Serap olmalıydı.
Kaybolacak üniversitesinde işsizlik okudu serap.

En çok nereye üzülüyorum biliyor musun?
Üniversitelerin sokaklarla birleştiği yere.

Nerden baksan en olmaz notu almışım,
Geçtiğimi sanırken kalmışım.
Neredeyse hiç kimsenin konuşmadığı şeyleri düşünüp
Caddelerin insan doğurduğu yerlerde,
Elimde mızıkamla, ağzımı çalmışım.

En çok nereyi özlemiyorum biliyor musun?
Bağ evlerinin sokaklarla birleştiği yeri.

Ve
Hiç kimsenin bilmediği bir bağ evinde,
Boyuna puro içip mızıka çalmayı da özlemiyorum.

En çok nereyi seviyorum biliyor musun?
Ellerimin ellerinle birleştiği yeri.