güzellik sorulsa adın var aklımda.
aşk deseler, seni ararım.
neşemde sen kahrımda.
niye bu kadar sersemim ?
sen diye, kavgaları sararım.
belki pataklanırım biraz.
senin içinse; mühim değil.
kolum kırılmış,
belki de abartıyorum.
kanayan yaralar aşkı anımsatıyor.
ve zihnimi yoran küçük ellerinle.
pamuk musun sen, ipek mi?
sanki kabahat işlemişim, dövmüşler
ne var ulan sevmekte..
hem bu tek taraflı dedikleri;
ne aşk, ne keder.
ufak bir gülümsemeye,
sanırsın dünyayı kurtardım.
bu tek taraflı dedikleri;
O, uykuya doyamıyorken,
ben O’na uyanmışım gibi.
sar şu kırığı da gideyim.
senin için pataklanmak üzmez beni.
ne geçti geçmişle aradan ?
seni senle özlemek, yetmezmiş gibi.
üzülme!. seni üzmesin yaradan.
yine dünyayı kurtarır bu sersem.
ama bu tek taraflı dedikleri;
ne ölmeye yaraşır, ne de öldürmeye.
bunu uygun gördün madem,
ben ufak ufak gideyim
önce pamuk ellerinden bi öpücük alayım,
yanlış anlama yine özlerim seni.
o kadar kavga ettik, değmeli.
