gözlerindeki affedici endam
ne vakit yalnız kalsam, kurtarır beni.
yüzünde gün doğuyor sanki.
anlamsız bir özleme düşürüyor
yirmidört saatim ol istiyorum.
özleyeceksemde yanında özleyeyim.
hem ellerin..
ellerimde olmadıktan sonra;
özlememek hayli güç.
bedenini kapatandan kıskanırım seni.
sesine karışan seslere, kinim!
yalnız ben kavrayayım ellerini.
tutmasın öteki elin!
ve asla sensizliği tatma,
dayanamaz yufka yüreğin.
bırakır gidersin olur ya..
müdahale edemem cennete, bilesin.
kıskanamam ellerindeki nefesini..
hem kızamaz o hoş sesin.
ve ben yine sigaramı ters yaktım,
aklımı oyalarken gözlerin.
